ŏpŭlentĭa, æ, f. (opulens), opulence, richesse, magnificence : Sall. C. 52, 22 ; Virg. En. 7, 262 ||
pl., Pl. Trin. 490, les fortunes, les grandeurs ||
puissance : Sall. C. 6, 3 ; Tac. Ann. 4, 55 ||
[fig.] richesse [de langage] : Claud. Cons. Theod. 21.