ŏlīva, æ, f., olivier [arbre] : Cic. Nat. 3, 45 ; Hor. Ep. 1, 16, 2 ||
olive [fruit] : Pl. Curc. 90 ; Col. Rust. 12, 50 ||
[poét.] bâton d'olivier : Virg. B. 8, 16 ||
branche d'olivier : Hor. O. 1, 7, 7 ||
ad Olivam Anton., ville de la Mauritanie Césarienne ||
clivus ou mons Olivarum Vulg. Reg. 2, 15, 30 ; Zach. 14, 4, mont des Oliviers.