Retour
occŭpātōrĭus,
Page numérisée
2 occŭpātŭs,
Ouvrir
1 occŭpātus,
a, um,
part.-adj. de
occupo,
occupé, qui a de l'occupation :
Cic.
Tusc.
1, 5 ;
v.
occupo,
āre
§ 2 ||
-tior
Cæl.
d.
Cic.
Fam.
8, 4, 3 ;
Cic.
Att.
10, 6, 1 ;
-tissimus
Cic.
Att.
12, 38, 1
.