1 nĕmus, ŏris, n. (νέμος), forêt renfermant des pâturages, bois : Cic. Div. 1, 114 ; Hor. O. 2, 17, 9 ; 3, 22, 1 ; Ov. F. 6, 9 ||
bois consacré à une divinité : Virg. En. 7, 759 ||
[poét.] arbre : Luc. 1, 453 ; Mart. 9, 61, 9 ||
vignoble : Virg. G. 2, 401.