Retour
murmŭrātĭō,
Page numérisée
murmŭrātus,
Ouvrir
murmŭrātŏr,
ōris,
m. (murmuro), celui qui parle bas :
P. Fest.
229
||
[fig.] celui qui murmure, qui se plaint :
Aug.
Serm.
50, 31 ;
Vulg.
Jud.
16
.