Retour
mīrĭmŏdis
Page numérisée
mirmillō
Ouvrir
mīrĭō,
ōnis,
m. (mirus), prodige de laideur :
Acc.
d.
Varro
L.
7, 64
||
admirateur naïf :
Tert.
Præscr.
3
.