Mĭnucĭus (-tĭus), ĭī, m.,

¶ 1 nom d'une famille rom. : Nep. Hann. 5, 3 ; Liv. 22, 8, 6 ; Sil. 7, 386 ; Luc. 6, 126 ||
-cĭus, a, um, de Minucius : Cic. Verr. 2, 1, 115 ; Phil. 2, 84 ; Att. 9, 6, 1

¶ 2 Minucius Felix Lact. Inst. 1, 11, 55, Minucius Félix [apologiste chrétien du iiie~siècle après J.-C.].