mĕrĭtōrĭus, a, um (mereo), qui procure un gain, qui rapporte un salaire : Suet. Cal. 39 ; Plin. Min. Ep. 2, 17, 26 ; meritoria salutatio Sen. Brev. 14, 3, visite [du matin] intéressée ||
[en part.] prostitué : Cic. Phil. 2, 105.