Mĕnippus, ī, m. (Μένιππος),

¶ 1 Ménippe [philosophe cynique] : Cic. Ac. 1, 8 ; Gell. 2, 18, 7 ; Macr. Sat. 1, 11, 42 ||
-ēus, a, um, de Ménippe : Varro Men. 542 ; Arn. 6, 23

¶ 2 orateur de Stratonicée : Cic. Br. 315

¶ 3 général de Philippe : Liv. 27, 32 ||
député d'Antiochus : Liv. 34, 57, 6.