1 mĕdĭcātus, a, um,
¶ 1 part. p. de medico et medicor
¶ 2 adjt, médicinal, propre à guérir, qui a une vertu curative :
Sen. Nat. 2, 25, 9 ;
Plin. Min. Ep. 8, 20, 4 ;
Curt. 3, 6, 2
||
-tiorPlin. 28, 124 ;
-tissimus
Plin. 28, 78.
-tior