mĕdĭastīnus, ī, m. (medius), esclave à tout faire, du dernier rang : Hor. Ep. 1, 14, 14 ; Col. Rust. 2, 13, 7 ||
assistant [docteur] : Plin. 29, 4 ; Dig. 4, 9, 1, 5. ↣ mediastrinus (\string?) Cat. d. Non. 143, 9 ; Lucil. Sat. 512.