1 mălum (malus 1), pris advt comme interj., diantre ! diable ! [surtout après des pron. ou adv. interrog.] : quæ, malum, est ista tanta audacia ! Cic. Verr. 2, 1, 54, quel est, malheur ! ce degré d'audace ! cf. Cic. Off. 2, 53.