mălĕdictum, ī, n. (male dico), parole injurieuse, injure, outrage : maledicta in aliquem dicere Cic. Q. 2, 3, 2 (conferre Cic. Att. 11, 8, 2), injurier, outrager qqn ; in vitam alicujus conjicere Cic. Planc. 31, jeter des outrages sur la vie de qqn ; aliquem maledictis figere Cic. Nat. 1, 93, déchirer qqn en propos outrageants ||
malédiction : Plin. 11, 232.