1 măgĭs (cf. mag-nus), adv., plus :
¶ 1 quod est magis verisimile
Cæs. G. 3, 13, 6,
ce qui est plus vraisemblable ||
[devant un compar. chez les com.] : magis majores nugæPl. Men. 55,
bagatelles encore bien plus grandes ||
magis... quam..., plus... que... ||
magis... atqueTer. Andr. 698,
plus... que ||
quid philosophia magis colendum ?Cic. Fin. 3, 76,
que faut-il cultiver plus que la philosophie ? alius alio magis
Cic. Fin. 4, 43,
à qui mieux mieux ; alii aliis magis
Liv. 29, 15, 11,
les uns plus que les autres, à l'envi ; magis solito
Liv. 5, 44, 6,
plus que d'ordinaire
¶ 2 [constr. part.] :
a) multo magis, beaucoup plus ; magis etiam
Cic. Br. 325 ;
multo etiam magis
Cic. de Or. 2, 139,
plus encore, et bien plus encore ; nihilo magis, en rien davantage ; impendio magis, beaucoup plus ; eo, hoc, tanto magis, d'autant plus ; atque eo magis, si
Cic. Verr. 2, 3, 1,
et à plus forte raison, si ; eoque magis quod
Cic. Læl. 7,
et d'autant plus que ; immo vero etiam hoc magis quam illi veteres Campani, quod
Cic. Agr. 2, 97,
et même beaucoup plus que ces anciens Campaniens par la raison que ;
b) [poét.] : magis quam... tam magis
Pl. Bacch. 1091,
plus... plus ; tam magis... quam magis
Virg. En. 7, 787,
d'autant plus... que ; quanto mage... tam magis
Lucr. 4, 81,
plus... plus ; quam magis... magis
Pl. Bacch. 1076,
plus... plus, cf.
Virg. G. 3, 310 ;
c) [redoublt avec cotidie ou in dies] : magis magisque
Cic. Br. 308 ;
Phil. 1, 5, etc. ;
magis et magis
Cic. Att. 14, 18, 4,
tous les jours de plus en plus ||
magis ac magisSuet. , Tac. , Sen. , Plin. ; magis atque magis Virg. , Catul. ; magis magis Virg. , Catul. , de plus en plus ;
d) magis aut minus
Sen. Ep. 40, 11,
plus ou moins ; aut minus aut magis
Sen. Ep. 82, 14,
ou moins ou plus ; magis minusve
Quint. 11, 1, 27 ;
magis ac minus
Quint. 11, 1, 14,
plus ou moins ;
e) non magis... quam, [plus. sens] : domus erat non domino magis ornamento quam civitati
Cic. Verr. 2, 4, 5,
la maison ne rehaussait pas le propriétaire plus que la ville [= rehaussait la ville autant que le propriétaire, ou le propriétaire et la ville également], cf.
Cic. Fam. 13, 3, 1 ;
Liv. 22, 27, 2 ;
qui est animus in aliquo morbo non magis est sanus quam id corpus quod in morbo est
Cic. Tusc. 3, 10,
l'âme qui a quelque maladie n'est pas plus saine qu'un corps qui est malade (= l'est aussi peu), cf.
Cic. Verr. 2, 3, 162 ;
Fam. 5, 12, 3 ;
Liv. 10, 4, 10 ;
aditus ad consulatum non magis nobilitati quam virtuti patet
Cic. Mur. 17,
l'accès au consulat n'est pas ouvert à la noblesse plus qu'au mérite (est ouvert au mérite au moins autant qu'à la naissance), cf.
Cic. Fam. 13, 24, 2 ;
Sall. C. 9, 1 ;
f) magis audacter quam parate
Cic. Br. 241,
avec plus d'audace que de préparation ; disertus magis quam sapiens
Cic. Att. 10, 1, 4,
ayant plus d'habileté de parole que de sagesse
¶ 3 = potius, plutôt : tum magis id diceres, si
Cic. Læl. 25,
tu aurais bien plutôt l'occasion de le dire, si ; tum magis adsentiare, si
Cic. Rep. 1, 62,
tu donnerais plus volontiers encore ton assentiment, si ; istum victorem magis relinquendum puto quam victum
Cic. Att. 10, 8, 2,
je crois qu'il faut que je le quitte victorieux plutôt que battu ; magis potius quam
Pl. Trin. 274,
bien plutôt que ||
magis velle = malleTer. Eun. 1002,
aimer mieux ; malo... multo magis
Cic. Tusc. 1, 76,
j'aime mieux... encore bien davantage ||
multo magis est quod... quam quodCic. Att. 16, 5, 2 ;
magis est ut... quam ut
Cic. Cæl. 14,
il y a bien plutôt lieu de... que de ||
ac magisSall. J. 107, 3,
mais plutôt.
↣ arch. mage
Pl. Men. 386 ;
Lucr. 4, 79 ;
Virg. En. 10, 481 ; etc.
[devant un compar. chez les com.] : magis majores nugæ
magis... quam..., plus... que... ||
magis... atque
quid philosophia magis colendum ?
magis ac magis
magis velle = malle
multo magis est quod... quam quod
ac magis