mænĭānum, ī, n. (d'un certain censeur Mænius : P. Fest. 134, 22), balcon, galerie saillante [ordt au pl.] : Cic. Ac. 2, 70 ; Vitr. Arch. 5, 1, 2 ; Suet. Cal. 18 ; Dig. 50, 16, 242.