lĭtŭus, ī, m., gén. pl. lituum,

¶ 1 bâton augural : Liv. 1, 18, 7 ; Cic. Div. 1, 30

¶ 2 trompette [à pavillon courbé, v. liticen] : P. Fest. 116 ; Virg. En. 6, 167 ||
signal : Cic. Att. 2, 12, 2 ||
[fig.] qui donne le signal, promoteur : Cic. Att. 11, 12, 1.