lēnĭō, īvī ou ĭī, ītum, īre (lenis),

¶ 1 tr., rendre doux, adoucir, alléger, calmer : Plin. 20, 96 ; Hor. S. 2, 2, 18 ||
[fig.] calmer, pacifier : Cic. Att. 6, 2, 2 ; Mur. 65 ; Fin. 1, 47 ; Phil. 2, 116 ; Liv. 2, 45, 3

¶ 2 intr., devenir doux, s'adoucir : Pl. Mil. 583. ↣ imp. lenibat, lenibant Virg. En. 6, 468 ; 4, 258 ||
fut. lenibunt Prop. 3, 21, 32.