Lēandĕr (-drus), drī, m. (Λείανδρος), Léandre [amant d'Héro] : Ov. H. 18 ; Tr. 3, 10, 41 ; Mart. 14, 181, 1 ||
-drĭus Sil. 8, 622 et -drĭcus, a, um, Fulg. Myth. 1, de Léandre.