1 Laurēns, entis, m., f., n.,

¶ 1 de Laurentum : Virg. En. 5, 797 ; 7, 661 ; Laurentēs, m., habitants de Laurentum : Virg. En. 12, 137 ||
Laurens Castrum, v. Castrum Inui

¶ 2 [par ext.] Romain : Ov. F. 6, 60 ; Sil. 3, 83.