Lānŭvīnus (Lānĭv-), a, um, de Lanuvium : Cic. Div. 1, 79 ; Fam. 9, 22, 4 ||
subst. m. pl., habitants de Lanuvium : Cic. Nat. 1, 82 ||
subst. n., terre (maison de campagne) de Lanuvium : Cic. Att. 9, 9, 4. ↣ Lanumvianus, Lanumvinus Inscr.