lăcūna, æ, f. (lacus, cf. Varro L. 5, 26 ; P. Fest. 117, 8) :

¶ 1 fossé, creux, trou : Lucr. 6, 552 ; Virg. G. 1, 117 ; lacunæ salsæ, profondeurs de la mer : Lucr. 5, 794 ; Cic. Arat. 34, 431

¶ 2 [en gén.] cavité, crevasse, ouverture : Cato Agr. 38, 1 ; Varro R. 2, 7, 3 ||
fossette : Apul. Flor. 15

¶ 3 [fig.] brèche, vide, manque de, défaut : Varro R. 2, 1, 28 ; Cic. Verr. 2, 2, 138 ; Att. 12, 6, 1 ; Gell. 1, 3, 23. ↣ forme lucuna Lucr. 3, 1031.