lăbĕfactō, āvī, ātum, āre (labefacio), tr.,

¶ 1 faire chanceler, faire glisser, renverser : Cic. Verr. 2, 4, 94 ; Suet. Nero 38 ||
affaibir, endommager, ruiner : Lucr. 1, 694 ; Ov. Am. 2, 13, 1

¶ 2 [fig.] secouer renverser, faire crouler, ruiner : Lucr. 6, 798 ; Cic. Fam. 12, 5, 2 ; Domo 27, etc. ||
ébranler un dessein, faire céder : Pl. Merc. 402 ; Ter. Eun. 508.