īrācundĭa, æ, f. (iracundus),
¶ 1 irascibilité, humeur irascible, penchant à la colère :
Cic. Q. 1, 1, 37 ;
Tusc. 4, 27 ;
Sen. Ira 1, 4, 1
¶ 2 mouvement de colère, colère :
Ter. Haut. 920 ;
Cic. Verr. 2, 2, 48 ;
Tusc. 4, 50
||
pl.,Cic. Q. 1, 1, 39.
pl.,