intrīnsĕcus (intra et secus),

¶ 1 au-dedans, intérieurement : Lucr. 6, 1147 ; Cato Agr. 152 ; Varro R. 2, 11, 7

¶ 2 en allant vers l'intérieur : Plin. 11, 190 ; Suet. Aug. 95.