intĭmē (intimus),

¶ 1 intérieurement : Apul. M. 2, 7

¶ 2 [fig.] avec intimité, familièrement : Nep. Att. 5, 4 ||
cordialement, du fond du cœur : Cic. Q. 1, 2, 4 ||
-ius CIL 9, 2826, 6.