īnspērātus, a, um (in, spero), inattendu : Cic. Phil. 10, 24 ; Tusc. 3, 28 ; ex insperato Liv. 1, 25, 9, etc., contre toute attente ||
inespéré : Cic. Cat. 2, 20 ||
-issimus Pl. Pœn. 1127.