Retour
īnscĭē,
Page numérisée
īnscĭentĕr
Ouvrir
īnscĭēns,
tis,
qui ignore :
insciente me
Cic.
Fam.
5, 2, 3,
à mon insu ;
insciens feci
Ter.
Haut.
632,
j'ai agi sans savoir ||
pris subst
t
, ignorant, sot :
Ter.
Phorm.
59
.