ingrātē (ingratus),

¶ 1 d'une manière désagréable : Plin. 37, 74 ; Ov. Ars 2, 435 ||
à regret, à contre-cœur : Plin. 18, 23

¶ 2 avec ingratitude, en ingrat : Cic. Fam. 12, 1, 2 ; Tac. H. 1, 52 ; [fig.] Pall. 7, 5, 1.