Retour
īnfŭla,
Page numérisée
īnfulcĭō,
Ouvrir
īnfŭlātus,
a, um
(infula), qui porte un bandeau [de victime] :
Suet.
Cal.
26
||
[fig.] orné du bandeau royal :
Prud.
Cath.
9, 5
.