incurvō, āvī, ātum, āre (incurvus), tr.,

¶ 1 courber, plier : Virg. En. 5, 500 ; [pass. réfl.] se plier : Plin. 16, 222 ||
courber qqn : Sen. Nat. 5, 15, 3 ; [pass. réfl.] Sen. Polyb. 7, 1, se courber, plier ||
incurvatus Cic. Fin. 2, 33, courbé [bâton]

¶ 2 [fig.] abattre : Sen. Ira 3, 5, 8 ||
émouvoir : Pers. 1, 91 ||
= pædicare Mart. 11, 43, 5.