impūrus, a, um,

¶ 1 qui n'est pas pur : Ov. Ib. 223 ; Flor. 2, 20, 7

¶ 2 [fig.] impur, corrompu, infâme : Cic. Cat. 2, 23 ; Com. 20 ; Læl. 59 ||
-rior Cic. Phil. 3, 15 ; -issimus Cic. Verr. 2, 4, 77 ; Phil. 5, 20.