2 impulsŭs, ūs, m., choc, heurt, ébranlement : Cic. Rep. 6, 18 ; Nat. 2, 32 ; Div. 1, 109 ; Cæc. 43 ||
[fig.] impulsion, instigation : Cæs. G. 5, 25, 4 ; Cic. Rep. 6, 26 ; impulsu meo Cic. Phil. 2, 49, à mon instigation, cf. Verr. 2, 2, 161 ; de Or. 3, 84.