ignĕus, a, um (ignis), de feu, enflammé : Cic. Nat. 2, 40 ||
étincelant, brillant : Plin. 8, 137 ||
[fig.] enflammé, ardent, véhément : Virg. En. 6, 730 ; 11, 746 ; Ov. M. 9, 541.