ĭbī et ĭbĭ, adv.,
¶ 1 là, dans ce lieu, [sans mouvt] : ibi loci
Plin. 6, 30,
en cet endroit ; ibi... ubi
Cic. Fam. 6, 1, 1,
là où ; ubi... ibi
Cic. Rep. 3, 43,
où... là ; ibi... unde
Cic. Rep. 2, 30,
à l'endroit d'où
¶ 2 [fig.] alors :
Pl. Amph. 1094, etc. ;
Ter. Hec. 128 ;
Virg. En. 2, 792 ;
Liv. 3, 71, 6 ;
39, 31, 4, etc. ; ubi... ibi
Ter. Andr. 356,
quand... alors ; cum... ibi tum
Cic. Cæc. 27,
alors que... alors à ce moment
¶ 3 = in + abl. du pron. is : si quid est quod..., ibi quoque
Cic. Amer. 82,
s'il y a quelque chose que..., sur cela aussi ; ibi = in iis rebus
Sall. C. 4, 2 ; = in ea civitate
Liv. 1, 45, 5 ;
ibi imperium fore, unde victoria fuerit
Liv. 1, 24, 2 (= in eo, a quo) on décide que l'empire restera à celui (au peuple) du côté de qui sera la victoire ; ibi = in ea re
Pl. Epid. 593 ;
Ter. Ad. 867.