1 hÿmĕnæus (-ŏs), ī, m.,

¶ 1 chant d'hyménée, épithalame : Pl. Cas. 799 ; Ter. Ad. 907 ; Lucr. 1, 97 ; Ov. M. 12, 215

¶ 2 hyménée, mariage : Catul. 66, 11 ; [pl.] Catul. 64, 20 ; Virg. En. 1, 651 ||
accouplement des animaux : Virg. G. 3, 60.