grānārĭum, ĭī, n., Varro L. 5, 105 ; Cato Agr. 92 ; plus souv. au pl. grānārĭa, ōrum, n. (granum), grenier : Pl. Truc. 523 ; Cic. Fin. 2, 84 ; Hor. S. 1, 1, 53.