fūnĕrō, āvī, ātum, āre (funus), tr., faire les funérailles de : Sen. Rhet. Contr. 8, 4 ; Sen. Helv. 2, 5 ; 12, 5 ; Plin. 33, 135 ; Suet. Tib. 51, etc. ||
fūnĕrātus, a, um, anéanti, mort : Hor. O. 3, 8, 7.