fūmōsus, a, um (fumus),

¶ 1 qui jette de la fumée : Cato Agr. 130

¶ 2 enfumé, noirci par la fumée : Cic. Pis. 1 ||
fumé [en parl. d'un jambon] : Hor. S. 2, 2, 117 ; [en parl. du vin] Tib. 2, 1, 27, v. fumarium ||
qui sent la fumée : Plin. 18, 319.