fulcĭō, fulsī, fultum, īre, tr., étayer, soutenir : Cic. CM 52 ; Ac. 2, 75 ||
[fig.] : amicum Cic. Rab. Post. 43, soutenir un ami ; aliquem litteris Cic. Att. 5, 21, 14, soutenir quelqu'un de ses lettres ; stomachum frequenti cibo Sen. Ep. 68, 7, soutenir l'estomac par une fréquente alimentation. ↣ pf. fulcivi CIL 6, 1703 ; part. fulcitus C. Aur. Chron. 2, 1, 46.