frūctŭōsus, a, um (fructus), qui rapporte, fécond, fertile : Cic. Tusc. 2, 13 ||
fructuosum est av. inf. Cic. Off. 2, 64, il est avantageux de ||
-ior, -issimus Cic. Att. 14, 11, 2 ; Agr. 1, 5.