forsĭtăn, adv. (fors sit an), peut-être :

¶ 1 [avec subj.] Ter. Phorm. 717 ; *Eun. 197 ; Lucr. 5, 610 ; 6, 346 ; [usage ordin. de Cic.] ; Liv. 31, 38, 4 ; 39, 10, 4 ; 40, 15, 4, etc. ; Quint. 2, 16, 11

¶ 2 [avec ind.] Lucr. 5, 105 ; Cic. *Lig. 38 ; *Br. 52 ; Curt. 4, 14, 20 ; 7, 1, 37 ; Liv. 21, 40, 11

¶ 3 [ne portant pas sur le verbe] : Cic. Phil. 3, 29 ; Sall. J. 106, 3 ; Liv. 1, pr. 12 ; 1, 53, 9 ; 9, 11, 13 ; 22, 33, 5.