1 fīcŭs, ūs et ī, f., figuier :
Cic. de Or. 2, 278
||
figue :Cic. CM 52 ;
Fl. 41.
↣ en gén., sing. : gén. -i
Cic. Fl. 41 ;
dat. -o ; abl. -u
Cic. de Or. 2, 278
||
pl. : gén. -orum ; dat.-abl. -is ||
m. (arbre)Cato Agr. 42
||
m. (figue)Lucil. Sat. 198.
figue :
pl. : gén. -orum ; dat.-abl. -is ||
m. (arbre)
m. (figue)