Retour
expugnātĭō,
Page numérisée
expugnātōrĭus,
Ouvrir
expugnātŏr,
ōris,
m. (expugno), celui qui prend d'assaut :
Cic.
Inv.
1, 93
||
[fig.]
expugnator pudicitiæ
Cic.
Verr.
2, 1, 9,
un corrupteur.