ēsca, æ, f. (edo 1),
¶ 1 nourriture, aliments, pâture : escis et potionibus vescuntur
Cic. Nat. 2, 59,
ils mangent et boivent
¶ 2 appât, amorce :
Mart. 4, 56, 6
||
[fig.] : voluptas, esca malorumCic. CM 44,
le plaisir appât du mal.
↣ gén. arch. escas Andr. d.
Prisc. Gramm. 6, 6.
[fig.] : voluptas, esca malorum