Ĕrechtheūs, ĕī, m. (\kern0.05emἘρεχθεύς), Érechthée [roi d'Athènes] : Cic. Tusc. 1, 116 ||
titre d'une pièce d'Ennius : Gell. 7, 16, 9 ||
-ēus, a, um, Érechthéen, d'Athènes : Ov. F. 5, 204.