ēmissārĭum, ĭī, n. (emitto), déversoir : Cic. Fam. 16, 18, 2 ; emissarium lacus Suet. Claud. 20, 32, décharge d'un lac ||
[fig.] emissarium vomicæ facere Scrib. Comp. 229, vider un abcès.