ēlīmātus, a, um, part. adj. de elimo, enlevé avec la lime ||
[fig.] limé, poli, cultivé : Gell. pr. 19 ||
affaibli, énervé : C. Aur. Chron. 2, 14, 217 ||
-tior Sever. d. Aug. Ep. 109, 3 ; -tissimus Aug. Jul. 5, 17.