Retour
dŭum,
Page numérisée
dŭumvĭra,
Ouvrir
dŭumvĭr,
ĭrī,
m.
(duo, vir),
Cic.
Pis.
25 ;
Agr.
2, 93,
et
dŭŏvĭr,
Liv.
22, 33, 8 ;
23, 21, 7,
duumvir, membre d'une commission de deux personnes [ordin
t
employé au pluriel,
duoviri
]. ↣
IIvir, IIviri
mss,
Inscr.