dūmētum, ī, n. (dumus), ronceraie, buissons :
Cic. Tusc. 5, 64
||
arbrisseaux :Virg. G. 1, 15 ;
Hor. O. 3, 4, 63
||
[fig.] dumeta StoicorumCic. Ac. 2, 112,
les épines du stoïcisme = subtilités, difficultés, cf. Nat. 1, 68.
arbrisseaux :
[fig.] dumeta Stoicorum