dŭcentī, æ, a, pl. (duo, centum), au nombre de deux cents : Cic. Rep. 2, 52 ; Phil. 6, 5 ||
un grand nombre indéterminé : Cic. Har. 8 ; Hor. S. 1, 3, 11. ↣ gén. pl. ducentum Varro R. 3, 2, 5 ; Liv. 22, 37, 5.